2015.05.31 – List misyjny na Renowację Misji Świętych
Umiłowany Księże Proboszczu, Księża Współpracownicy !!!
Bardzo nam Drodzy Parafianie!!!
W pierwszych słowach przesyłamy całej Waszej Rodzinie parafialnej bardzo serdeczne pozdrowienia. Pozdrowienia tym serdeczniejsze, że już wkrótce przybędziemy do Was ponownie, aby Wam przypomnieć wielkie dzieła Miłości Boga i Jego Nieskończonego Miłosierdzia, które stały się Waszym udziałem przed rokiem – w czasie niezapomnianych Jubileuszowych Misji Świętych!!!
Wspominamy serdeczną atmosferę zasłuchania, medytacji i modlitwy, zwłaszcza: nabożeństwo przebłagalne, modlitwę przy grobach na cmentarzu – w asyście deszczu, czy Drogę Krzyżową po ulicach oraz gremialne wyznanie wiary i ucałowanie Chrystusowego Krzyża, nowego znaku prawdziwej miłości… Wspominamy też szczególnie Jubileusz 100- lecia istnienia Kościoła Parafialnego i obecność ks. Kardynała Prefekta Kongregacji wraz ze Wszystkimi Biskupami diecezji. To absolutnie wyjątkowa oprawa – godna 100-lecia.
Teraźniejsze dni Renowacji – odnowienia, nawrócenia samych siebie, angażują – tak jak Misje – wszystkich ludzi, wszystkie grupy i stany społeczności parafialnej: dzieci przedszkolne i szkolne, młodzież na wszystkich poziomach edukacji, aż po studiujących akademików, ojców i matki, mężczyzn i kobiety, starszych, szczególnie chorych, osoby samotne, młodych małżonków, rodziców i całe rodziny, a także naszych drogich zmarłych.
To działanie samego Jezusa, ma swoje odniesienie do naszego życia na tej ziemi, a wobec Boga domaga się naszej nowej postawy, nowego świadectwa: i modlitwy, i działania.
Dlatego teraz, po roku od tamtych wydarzeń, jako wysłannicy Kościoła przybędziemy ponownie z o. Mirosławem, aby z Waszymi Kapłanami modlić się za Was, byście w Waszych Dobrych Postanowieniach wytrwali i umacniając swojego Ducha w wierności, innym dopomogli zbawić swoją duszę.
Mamy pozwolić Jezusowi przeniknąć głębię osobowości, umocnić władze duchowe człowieka: serce, wolę, rozum, dlatego odnoszę się do każdego z Was – tak jak to czyniliśmy rok temu – zapraszając wszystkich: i tę część wierną, praktykującą, zgromadzoną przy Chrystusie, wokół Jego ołtarza i Jego kapłanów, którą stanowicie właśnie Wy, drodzy Bracia i Siostry, ale także tę grupę parafian obojętnych, nierzadko zbuntowanych, a nawet skrzywdzonych, nieszczęśliwych, jakkolwiek toczy się ich życie, zawsze pozostają przecież naszymi krewnymi, czy przyjaciółmi, naszych bliskimi, dziećmi, braćmi czy siostrami. Oni tym bardziej nie mogą być zostawieni sami sobie, przeciwnie, to my mamy przecież nakaz dbać nie tylko o swoje zbawienie, ale zanieść i dać odczuć zbawienie także innym. Tym bardziej, że renowacja przypada na Tydzień Eucharystyczny w Kościele i zobowiązuje nas do karmienia Ewangelią także innych…
Nadszedł czas, aby – jak stale prosi nas Maryja – Bogu z wdzięcznością oddać hołd i podziękę, przyjmując Jego wolę i Jego przykazania, jako drogę i sposób mojego życia, bo przecież ON jest Drogą Prawdą i Życiem.!!!
Każdy dzień Renowacji ma swój szczególny odrębny charakter i znaczenie, dlatego zróbmy wszystko, aby żadnego nie zaniedbać, ani nie zmarnować. Dlatego już teraz, zawczasu prosimy o dyspozycję swoim sercem i czasem.
I tak: Środa w oktawie Bożego Ciała, to radość naszej Parafii i wezwanie do wielkiego świętowania, bo to przecież Misje Parafialne. Świadomość, że spotkałem Jezusa w życiu i że Jego Matka jako Pomoc Nigdy nie ustająca – stale mi towarzyszy, ma być potwierdzona moją modlitwą, słowem, a zwłaszcza czynem. Najważniejsze jest moje świadectwo o Bogu wobec drugiego człowieka, bo jego zbawienie zależy ode mnie, i to dopiero jest prawdziwe chrześcijaństwo.
We czwartek – na samym wstępie – tematem dnia będzie Wiara, a jej publiczne odnowienie i przyjęcie nowego chrztu, uświadomi moją przynależność do Boga i całą konsekwencję tej „boskiej adopcji”. Trzeba dzisiaj samemu stanąć przy chrzcielnicy aby świadomie przytwierdzić swoje Boskie pochodzenie. / Przyniesiemy świece chrzcielne /
W ten dzień modlimy się za Małżonków, związanych ślubem. Dla nich nauka stanowa
Piątek – przypomnienie grzechu i skutków tej „zdrady Boga i siebie samego”, to jednocześnie czas radości, że Bóg przebacza, nie gniewa się, nie zrywa z człowiekiem, ale go ratuje i przytula do swego Najświętszego Serca. Dzień spowiedzi to przecież – Dzień największego i niezasłużonego Miłosierdzia. Szczera, dobrze przygotowana i odprawiona spowiedź zawsze daje radość życia.
Dzisiaj głosimy Naukę stanową dla Rodziców i Wszystkich wychowujących młode pokolenie – także samotnie.
Sobota – jest dniem nauki jak mamy żyć na tej ziemi. Bóg pokazuje Maryję, to Jego reakcja na zdradę ze strony człowieka. Przez Maryję ukazuje prawdziwe piękno i wielkość każdego Człowieka. Daje ją za Matkę swojemu Synowi i daje Ją także nam. Trzeba nie tylko Matkę zaprosić, ale trzeba zwłaszcza Jej posłuchać i naśladować.
To dzień poświęcony Niepokalanemu Sercu Maryi i jak zawsze w dzień Fatimski pójdziemy w procesji Różańcowej.
Niedziela jest w Misjach dniem Komunii św. Generalnej, dzień Świadectwa naszej Wiary, i dziękczynienia za Parafię i jej Świątynię. To ona rodzi nowych wiernych przez Sakrament i Słowo, przez obecność Bożą, bez przesady stając się mieszkaniem Boga pośród nas. To zawsze dzieje się za sprawą Kapłana. Bez kapłana Bóg byłby nieobecny w życiu człowieka, a w tej Parafii macie się na kogo zapatrzeć i od kogo brać przykład. Macie przecież Błogosławionego w niebie.
Zakończenie Misji i Renowacji to wielki odpust jubileuszowy dla każdego z nas!!!
Szczegółowy plan tej II części Misji ogłoszą Wam wasi duszpasterze, a my prosimy już dzisiaj o wielką modlitwę w tej intencji. Niech każdy, komu zbawienie nie jest obojętne, doda do swojego pacierza ulubioną swoją modlitwę za cała parafię i za nas – Misjonarzy.
W tym duchu przybędziemy do Waszej parafii, prosząc Maryję Niepokalanie Poczętą, Królową Polski, św. Jana Pawła II, wielkiego orędownika Waszego i wszystkich Świętych Patronów, a zwłaszcza samego Jezusa Króla Miłosierdzia o prawdziwe Przemienienie Waszej parafii. Cieszymy się na to Misyjne spotkanie na Waszej świętej, łomżyńskiej ziemi i spodziewamy się, iż nikogo z Was nie zabraknie oraz, że przyjmiecie naszą posługę, jakby posługę samego Jezusa.
„Szczęść Boże” w przygotowaniu przedmisyjnym i Waszym życiu osobistym!
Do bliskiego już zobaczenia.
Emilian i o. Mirosław
misjonarze – pallotyni